Als we van Caroline horen dat ze opnieuw geboekt heeft in Oostenrijk, zijn we blij voor haar. In tegenstelling tot de voorgaande jaren vraagt ze niet of we meegaan. Maar stiekem hopen we dat ze het alsnog gaat vragen. Een paar weken later komt toch de vraag of we mee willen naar Oostenrijk. Wanneer Sytse er geen bezwaar tegen heeft, gaan we graag mee. Sytse blijkt al eerder met het idee akkoord te zijn gegaan. Met 2 kleintjes is het voor hen ook handig als er wat extra handen in de buurt zijn. “En trouwens, anders wordt er weinig getafeltennist”, is mijn antwoord. Daar zijn ze het mee eens. Het plan is dat we 8 dagen naar het vertrouwde Pension Monteneu in Bartholomäberg gaan en daarna nog 9 dagen naar Klein Arl in Salzburgerland.

Vrijdag 22 juli
In verband met de twee kleintjes hebben we besloten om in twee dagen naar Monteneu te rijden. We vertrekken rond 08.30 uur vanaf de Rosmolen. Ondanks de waarschuwingen voor druk verkeer is het eigenlijk erg rustig en we schieten dan ook lekker op. Bij Mönchengladbach stoppen we voor een cappuccino en rijden na een half uurtje verder. 12.30 uur stoppen we bij Raststätte Brohltal, waar we een Mac treffen voor een paar hamburgers. De laatste etappe gaat naar het Fernando Hotel in Heidelberg-Walldorf en komen in de namiddag aan. Vroeg genoeg om na het inchecken nog lekker een paar uur bij het zwembad te vertoeven. We eten in het hotel en gaan vroeg in ons mandje.

Zaterdag 23 juli
Zaterdagochtend treffen we elkaar om 08.30 uur bij het ontbijt en na in Walldorf getankt te hebben, rijden we om 10.00 uur het asfalt van de autobahn richting Karlsruhe op. Het is drukker dan gisteren en af en toe geeft het ‘stockender verkehr’, zoals dat in het Duits heet. Rond de middag rijden we het dorpje Illertissen in voor de lunch. Bij pizzeria Römerstube vinden we een prima plek aan een plein, waar we lekker lunchen en Lycia met haar nieuwe make-upset iedereen als een volleerd visagiste een beautybeurt geeft en Sytse een speciaalbiertje drinkt. De tweede helft van de reis gaat aanvankelijk nog wat traag, maar vanaf Memmingen hebben we de vaart erin en om 16.00 uur parkeren we de auto’s bij de familie Lechtaler in Gantschier (Bartholomäberg).

Zondag 24 juli
Vandaag doen we het rustig aan. We ontbijten niet apart, want dat is toch onhandig. De door Caroline afgebakken broodjes smaken prima en met typisch Oostenrijkse worst erop is het een compleet buitenlands ontbijt. Pension Monteneu ziet er van buiten al jarenlang hetzelfde uit, maar binnen zijn er appartementen gerealiseerd. Gina en ik hebben het tweepersoonsappartement dat ruim genoeg is voor ons tweetjes.

Even 10.00 uur zit ik al bij het zwembad en even later komen ook de anderen. Gina zet een paar koppen koffie en met het stralende weer en een zwembad met heerlijke temperatuur houden we het wel uit.

De hele ochtend vermaken we ons bij het zwembad of in de speeltuin.

Tussen de middag gaan we naar Gasthof Sulzfluh, even boven Tschagguns waar Licya in de speeltuin kan spelen en wij met een gedeelde soep en een grillteller een smakelijke maaltijd nuttigen. Ik word bij het afrekenen door de ober/eigenaar herinnert om een tip te geven, dus dat doe ik dan maar. Toch een beetje raar, dat hij er zelf om vraagt.

Daarna lopen we een rondje van 1.7 km om het stuwmeer in Latschau. Lycia loopt of fietst het rondje.

Natuurlijk gaan we ook langs het speeltuintje voor Lycia. Hans en Sytse zitten lekker in de schaduw, want het is best warm. Ook Mylea heeft het naar haar zin zo te zien.

Met een laatste blik over het stuwmeer gaan we terug naar de parkeerplaats. Terug bij de Lechtalers gaan we wat graag weer bij het zwembad liggen, waar we het tot half zeven uithouden. Na het avondeten nog gekwartet met Lycia, getafeltennist met Caroline en het kaartspel Loveletter gespeeld met Caroline en Sytse tot slot van een erg mooie en gezellige eerste dag.

Maandag 25 juli . Vandaag gaan we na het ontbijt naar Gaschurn vanwaar we met de Versettlabahn naar ruim 2000 meter zweven.

We stappen even 11.00 uur in een van de behoorlijk warme gondels en zijn nog voor half twaalf boven.

Lycia gaat direct aan de slag met de knikkerbaan. Het benodigde houten balletje hebben we nog bewaard van vorig jaar, dat scheelt weer 2 euro. . Ook de andere attracties zijn in trek.

een koe melken valt nog niet mee.

Terwijl Lycia alle attracties bezoekt, halen we cappuccino en andere drankjes voor ons bij het restaurant. 

Met Mylea in de drager op de buik van Caroline en met Lycia, die zelf kan lopen gaan we in 35 minuten naar Vier Bärgga, een uitzichtpunt vanwaar je uitkijkt op de Verwallgruppe.

Tijd voor een fotoshoot is er altijd wel.

Een koninginnepage is zo aardig te poseren voor een plaatje. Dat is me pas eenmaal eerder goed gelukt.

Lekker bij papa op zijn buik, maar wel alles in de gaten houden natuurlijk.

In een kleine drie kwartier zijn we weer terug bij Nova Stoba waar we ons de Kaiserschmarren en de varkensfilet met Butterspätzle goed laten smaken.

De gondel is nog heter op de terugweg en op de parkeerplaats is het 34 graden. Op de weg terug naar Gantschier halen we ijsjes bij de Spar in Tschagguns. Zo is het opnieuw een heerlijke dag. Voor het diner serveert Gina spaghetti, lekker makkelijk, hoewel het elektrisch koken hier best langzaam gaat. In de avond gaat het serieus regenen en onweren, maar dat deert ons niet. We spelen domino met Lycia en daarna doe ik een potje Everdell met Sytse. Kansloos verloren jammer genoeg.

Dinsdag 26 juli. Vandaag doen we het in de ochtend rustig aan, want ze geven wat regen op. Na het ontbijt doen we voor de komende dagen boodschappen bij de Spar en de Lidl. We drinken koffie op de kamer en ik doe een viertal potjes tafeltennis met Sytse. We verdelen de sets, dus een winnaar is er niet. We gaan met de auto richting Gasthof Mühle in het Silbertal, maar dat blijkt dicht te zijn, dus wordt het Bergerhof in Bartholomäberg.

Bij Bergerhof doen we een tweetal potjes kwartetten, die Lycia allebei wint. Best knap, hoewel ze enige hulp kreeg. De soep en de Tiroler Gröstl smaken prima.

Na de lunch gaan we langs de speeltuin bij de kerk . Daar wil Lycia natuurlijk wel even spelen.

We lopen een stukje van de panoramaweg van Bartholomäberg naar het Silbertal. Langs de weg groeien reuzenbalsemien en verschillende distels. Ook zijn er meerdere bruine zandoogjes.

Om half vier zijn we weer terug. Het is bewolkt, maar wel lekker van temperatuur. Ik lees wat bij het zwembad en doe drie setjes tafeltennissen met Caroline. We eten pannenkoeken, het maken van het beslag laat ik aan anderen over, maar ik bak een stapel pannenkoeken waar een weeshuis van kan eten. Lekker!

Woensdag 27 juli
Vandaag gaan Gina en ik met Caroline en Lycia naar Gargellen. Sytse blijft thuis met Mylea. Om 10.00 uur vertrekken we richting Schafbergbahn. Het is beter weer dan gisteren, maar de toppen van de bergen zijn nog in de wolken. Bovenaan de Schafbergbahn is het “misselijk” volgens Lycia. Ze bedoelt “mistig”. Best grappig.!

Eerst worden alle speeltoestellen verkend met als favoriet de tokkelbaan, die driemaal achter elkaar genomen wordt. Daarna drinken we cappuccino , chocolademelk met slagroom of appelsap en spelen intussen een spelletje “kroket”, kwartet dus. Lycia kan met enige hulp al goed meedoen en we hebben aan het einde van het spel allemaal twee kwartetten, dus dat is eerlijk verdeeld. 

We zoeken het begin van onze beoogde wandeling op, een alternatieve "Schmugglerroute" van 2,8 km. Die hebben we gauw gevonden en Lycia is druk met steentjes in de kleine stroompjes gooien, terwijl ik de alpenflora vastleg. Van linksboven met de klok mee: muurpeper, lupine, blaassilene en rapunzel.

De route loopt langs een deel waar nogal wat activiteiten ter voorbereiding van het skiseizoen zijn, wat het niet mooier erop maakt, maar dat deert ons niet. De roze wilgenroosjes zorgen voor nog wat kleur.

Een fotoshootje met bergen als achtergrond is wat ons betreft altijd een succes.

Dan gaat het weer terug naar beneden met de Schafbergbahn.

Half drie zijn we weer terug bij Monteneu waar we ons de Frankfurter met stokbrood goed laten smaken. Klokslag drie uur lig ik als eerste bij het zwembad. De temperatuur is heerlijk en het is vrij zonnig, dus we houden het tot 18:00 uur uit.

Donderdag 28 juli
Vandaag is Gasthaus Fellimännle het doel. We liepen de route al dertien keer eerder, dus verrassend is het niet, maar wel erg mooi. We starten om 10.00 uur en het weer is uitstekend. We parkeren de auto's op de laatste parkeerplaats voordat de weg afgesloten is voor niet lokaal verkeer.

We steken de Litz over. We volgen deze met helder water gevulde beek over een afstand van 4 kilometer in oostelijke en later zuid-oostelijke richting totdat we bij Gasthaus Fellimännle komen.

Lycia loopt de gehele weg zelf. We doen er 2 uur over, maar dat is niet vreemd, want er zijn diverse mogelijkheden om te spelen onderweg.

We passeren de brug bij de Teufels Wasserfall. Er komt hier nog genoeg water naar beneden.

Het aantal hoogtemeters is vandaag bijna 300 meter en vanaf de Bannwaldbrücke is het nog 35 minuten lopen naar Fellimännle.

Er vliegen prachtige bosrandparelmoervlinders rond.

Lycia wijkt geen moment van Gina's zijde en bij het water is er altijd wel iets te zien of te doen, zoals steentjes gooien of met Steinmandls spelen.

Prachtig landschap op weg naar Fellimännle.

Mylea zit heerlijk in de draagzak bij Caroline. In de vijver bij Fellimännle wemelt het van de kikervisjes en natuurlijk slaan we varen met dit vlot niet over.

We nemen plaats op het terras, eten Tiroler Gröstle, Fritatensuppe, wildragout en patat met Frankfurter, maar drinken vooral ook veel vocht. Lycia speelt zeker anderhalf uur in de speeltuin waar vooral de tokkelbaan favoriet is.

Op de terugweg zie ik een waterspreeuw, veel keizersmantels, een kleine ijsvogelvlinder en een bosrandparelmoervlinder. Leuk dus.

De rest van de middag wordt aan de rand van het zwembad doorgebracht

De dag wordt afgesloten met een hele gezellige grillabend bij het prieel. Ik drink mijn eerste en misschien wel weer laatste biertje van het jaar en drink ook nog 2 glaasjes schnaps die ik niet af mag slaan.

Er wordt een soort ganzenbord gespeeld, maar dan de Nijntjevariant, terwijl ik een carnavalshoed op krijg die ook nog beweegt op batterijen.

We weten de heer Lechtaler over te halen om zijn accordeon te halen. Hoewel hij zelf vindt dat hij steeds slechter speelt, vinden wij het superleuk. Ook bij de vuurkorf is het gezellig en ook behoorlijk heet. Zo is er weer een einde gekomen aan een gezellige en sportieve dag.

Vandaag wat later gestart wegens de grillabend van gisteren. Na het ontbijt gaan we lopend naar het Aktivpark Montafon in Schruns-Tschagguns

Lycia loopt de 3,5 kilometer bijna geheel zelfstandig. Alleen op het laatst mag ze even op Caroline's rug.

Lycia is weg van het speelpark. Wij drinken ondertussen  bij toerbeurt cappuccino en wat drankjes op het terras van Hotel TUI Blue.

Nog een ijsje voor Lycia voordat we weer terug gaan naar pension Monteneu.

Het is heerlijk wandelweer en onderweg terug fotografeer ik een hooibeestje, icarusblauwtje en een bruine daguil.

We zien nog een speeltuin die we natuurlijk niet voorbij kunnen lopen.

Sytse, Caroline en Lycia gaan nog zwemmen, voordat het onweer en de regen losbreekt. Gina en ik leggen een kaartje in de eetzaal. De nasi smaakt daarna goed en na het eten verlies ik opnieuw van Sytse met het spel Great Western Trail. Jammer, maar het spel op zich was leuk. Misschien dat ik ooit het tij kan keren.

Zaterdag 30 juli. Vandaag gaan we naar het bergstation van de Golmerbahn. Vorig jaar wandelden we toen vanaf boven naar de Lindauerhütte. Nu is het plan anders.

Vanuit Gantschier is het minder dan 15 minuten rijden om bij Latschau te komen, waar het dalstation van de 2e sectie van de kabelbaan start. De 1e sectie komt vanuit Vandans omhoog.

Voor half elf zijn we al boven, maar omdat er spetters vallen gaan we eerst aan de cappuccino en warme chocolade. We doden de tijd met een paar spelletjes domino, maar als we gedronken hebben, wil Lycia eerst naar de speeltoestellen buiten.

Als het droog is gaan we op pad. We lopen Golmi’s Forschungpfad, een interactieve route met allerlei leuke weetjes, maar vooral ook met veel te doen.

Af en toe piept de zon door de wolken en rond twaalf uur starten we de route op 1890 meter. Er zijn 21 stations en het pad er langs is hier en daar best steil, dus daardoor erg aantrekkelijk. Lycia kan overal aan draaien, duwen, trekken en slingeren, dus zij geniet.

Vooral de elementen met water vindt ze erg leuk. Half twee zijn we in Matschwitz op 1521 meter hoogte waar de route eindigt.

We nemen de lift weer naar boven waar we lunchen en Lycia opnieuw de speeltoestellen test, inclusief het minigolfparcours dat gratis te nemen is.

Op de terugweg halen we nog broodjes voor het weekend bij de Lidl en daarna spelen we een toernooitje tafeltennis dat Sytse wint. Caroline en ik worden gedeeld tweede. Na het eten ruimen we op en pakken al zoveel mogelijk in. Morgen gaan we naar Kleinarl voor ons tweede deel van de vakantie.